Volgens velen is de huidige financiële crisis veroorzaakt door een volledig uit de hand gelopen bonuscultuur in de bankwereld. Die heeft de hele wereld in zwaar economisch weer gebracht. Je zou zeggen dat dit een goede les zou zijn voor zowel banken, die in veel gevallen slechts met enorme overheidssteun overeind gehouden konden worden, als overheden, die een dergelijke parasitering op de maatschappij met wetgeving zouden moeten voorkomen, maar uit berichten gisteren van verdubbeling van de bonussen van bankiers in Groot-Brittannië blijkt dat er niets is veranderd en dat het grote graaien gewoon doorgaat. Hoe kan dat nou? Het antwoord kwam eerder deze week van Dirk Scheringa. Het blijkt dat bankiers fysiek anders zijn dan gewone burgers. In een toelichting op het faillissement van zijn DSB-imperium zei Scheringa dat hij na deze teleurstelling gewoon weer aan de slag gaat: “Ik heb twee paar handen”. Dat zijn vier handen! Dat graait een stuk gemakkelijker.

In een persbericht van Vakcentrale MHP over het mislukte SER-overleg over de nieuwe aow-leeftijd zegt voorzitter mr. Richard Steenborg vorige week: ‘Het is een gevoel als oud vuil langs de kant te worden gezet’. In een eerste reactie tijdens het NOS Journaal op 30 september omschreef hij zijn gevoelens in iets andere bewoordingen: ‘Het is not done [uitgesproken als: not dun] en we zijn zoals dat weleens gezegd wordt, flabbergasted.’ Wie zegt dat dan, vraag ik mij af. Behalve de heer Steenborg dan.

Het is crisis. En crisis betekent bezuinigen. Maar ja, ‘bezuinigen’ en ‘bezuinigingen’ zijn zulke nare woorden. Die vallen niet goed bij het volk. Toen presentator Rob Trip van Buitenhof vanmiddag minister Plasterk van OCW aansprak op mogelijke bezuinigingen, vermeed de minister dat woord dan ook angstvallig. In plaats daarvan kwam hij met een geweldig nieuwe vondst, een veel betere term dan ‘ombuigingen’ uit een vorige crisis. Plasterk zei dat het kabinet werkgroepen heeft ingesteld voor ‘heroverwegingen’. “We gaan nu heroverwegen voor 20%,” zei hij. “We gaan niet zeggen dat we het allemaal gaan doen. We gaan het overwegen.” Aha. De ‘heroverwegingen’ leiden uiteindelijk dus tot een voorstel voor bezuinigingen. Toch zul je zien dat ‘heroverwegingen’ blijft hangen. Dat klinkt gewoon een stuk minder erg.

Mart Smeets worstelde deze zomer in zijn tourbabbelprogramma De Avondetappe al met de uitdrukking ‘goed in z’n vel zitten’ en zei over een renner dat hij ‘nu goed in z’n vel past’. Een verspreking misschien. Maar Max Pam maakte er vorige week donderdag in zijn commentaar in de Volkskrant toch echt een potje van: ‘Arie [Slob] geniet, hij zit helemaal in zijn vel.’ Stel je voor dat Slob niet in zijn vel zou zitten!

Uitdrukkingen. Altijd moeilijk. Zelfs voor taalvirtuozen als Gerrit Komrij, die vorige week zei dat zijn maag soms ‘overeind gaat staan’ bij het lezen van sommige slechte gedichten.