‘Goed zo. Doei.’ hoor ik iemand in de trein tussen ’s-Hertogenbosch en Utrecht zeggen. Ik dacht dat ‘doei’ zo langzamerhand van het afscheidspalet was verdwenen, maar dat lijkt een vergissing. Zelf gebruik ik ‘doei’ vooral bij wijze van grap. Maar ja, als het een inmiddels ingeburgerd begrip is, zal niemand mijn grap als grap opvatten.

Groeten. Vroeger (ja, ik begin oud te worden) zei je ‘Tot ziens’ of ‘Tot gauw’ en schreef je ‘Met vriendelijke groet’ of ‘Hoogachtend’, afhankelijk van wie je sprak of schreef. Maar met de informalisering en individualisering van de maatschappij is dat allemaal veranderd. Een ouderwetse groet is saai en je kunt je er onvoldoende mee onderscheiden. Origineel en opvallend zijn. Dat is het motto. En eerlijk gezegd doe ik er zelf ook (een beetje) aan mee. Ik schrijf ook bijna nooit meer ‘Met vriendelijke groet’ onder mijn mails. Dat klinkt afstandelijk zakelijk, ook tegen zakelijke klanten. Mijn standaard afsluiting is tegenwoordig dan ook ‘Hartelijke groeten’. Omdat dat niet echt heel erg origineel is, voeg ik er meestal een lokaal weerbericht aan toe, zoals ‘Hartelijke groeten uit een zonnig Bunde’. Dat is vriendelijk én informatief.

Hoe kom ik hier nou op? Nou, eigenlijk door een kenmerkende afsluiting van mails van een van de leden van een beroepsvereniging voor vertalers waar ik lid van ben. Zijn afsluiting is ‘Groetens’. Het feit dat de afsluiting mij opvalt, geeft meteen aan dat ze werkt: ik verbind ze immers direct met een specifiek persoon. Het is ook een afsluiting met een glimlach: de smiley is bij wijze van spreken in het woord ingebakken. Hetzelfde geldt voor ‘Grtz’, dat vaak wordt gebruikt door iemand met wie ik veel samenwerk. Het grappige is dat ik die groet heb overgenomen in mijn eigen mails aan haar. Maar dan ook alleen aan haar.

Andere opvallende afsluitingen die ik onlangs heb gelezen en gehoord, zijn ‘Hartelijks’ en ‘Tot sinas’. De laatste ving ik op 10 september op toen ik het centraal station van Utrecht uit liep. Ook hierom moest ik meteen glimlachen. De spreker gebruikt de uitdrukking misschien – voor zijn naasten – tot vervelens toe, maar bij mij werkte het.

Originele afsluitingen van mails of afscheidsteksten: hebt u misschien ook leuke of interessante varianten gehoord of gezien? Stuur ze me door. Ik verzamel ze. Met als dank een hartelijke groet uit het immer zonnige Bunde.